مسکو نه فقط یک شهر، که تئاتری نفس‌گیر از تضادهاست: گنبدهای چهل‌مریمِ کلیسای سنت باسیل که مثل آبنبات‌های رنگارنگ به آسمان می‌چسبند، کنار دیوارهای سرخ کرملین که قرن‌ها راز را در خود حبس کرده‌اند. اینجا تاریخ با لبه تیز مدرنیته رقصی غریب می‌کند از گالری‌های زیرزمین مترو (که موزه‌اند، نه راهرو!) تا خیابان آربات، جایی که نوای ویولنِ هنرمندان خیابانی با صدای زمزمهٔ توریست‌ها درمی‌آمیزد.

زمستان، مسکو را به شهری از افسانه تبدیل می‌کند: برف‌های پودرقیفی که روی گنبدهای طلایی می‌نشینند، کافه‌های دنج با سماورهای داغ و بوی پیروشکی (نان گوشتی خوشمزه!). اما تابستان‌ها، پارک گورکی زنده می‌شود با قایق‌سواری روی رود مسکو و پیکنیک‌هایی زیر سایه‌ی مجسمه‌های شوروی.

و در پس‌زمینه، آسمانخراش‌های هفت‌خواهر استالین—غول‌های گوتیکِ سوسیالیستی—ایستاده‌اند تا یادآوری کنند که مسکو همیشه نماد قدرت بوده و هست.

 می‌خواهید بیشتر بدانید؟ شهر مسکو را مطالعه کنید!